حدوته حـــلوه

النهارده هحكيلكم حكايه سمعتها امبارح فى وعظه القداس
كان فيه ملك جمع الوزراء بتوعه فى جنينه واعطاهم اكياس كبيره قوى وقال لكل واحد اجمع اللى يعجبك من الجنينه وانا هشوف بنفسى اللى هيجمعه كل واحد بعد فتره
الوزير الاول كان بيحب الملك جدا فجمع من الجنينه اطيب ما فيها من فاكهه
الوزير التانى كان كسلان شويه فجمع اللى قدامه وخلاص
التالت قال لنفسه بقى هو الملك فاضى يشوف ايه اللى جمعناه انا هملى الكيس بتاعى اى حاجة وخلاص فاكهه فاسده او حشايش سامه او ورق شجر المهم يبقى شكله مليان وخلاص
بعد شويه الملك طلب من حراسه ان ينقلوا الوزراء التلاته فى مكان بعيد وكل واحد لوحده ومعاه الكيس بتاعة يعيش عليه وياكل منه
وبعد فتره راح الملك يشوفهم لقى الاول اللى كان بيحبه وجمع الفاكهه عايش سعيد ومبسوط
ولقى التانى اللى جمع اللى قدامه عيان وصحته مش حلوه
ولقى التالت مات

ياترى فهمتونى
طبعا الملك هو ربنا
الوزراء احنا
الاكياس حياتنا على الارض
ما نملا به الاكياس هى اعمالنا
والخلاصة
ما يزرعه الانسان اياه يحصد
ربنا يساعدنا اننا نملا اكياسنا بعملنا الصالح اللى ينفعنا فى ابديتنا